De zon scheen niet wat de dag somberder maakte dan beide dagen daarvoor. Het waaide enorm en de temperatuur was niet hoger dan 16 graden. ‘Goed wandelweer’ vond Ilonne. ‘Beetje somber’ vond Hedy.
De eerste bezienswaardigheid was het kerkhof van Wierumerschouw. Dit kleine kerkhof lag prachtig op een terp en was beslist de moeite waard om even rond te kijken. Bijzonder en een beetje luguber ook wel.
Eenmaal weer en route nam Lisa een bad in de sloot. Waarschijnlijk ging zij achter eenden aan. Mij verbaasde het hoe snel Lisa een eind verder is. Wat een behendige hond. Ilonne ademde pas weer uit toen Lisa heelhuids op de kant klom.
De wandeling was mooi en de gesprekken tussen Ilonne en mij intens waardoor we eigenlijk plotsklaps in Groningen stad waren.
In het centrum aangekomen was het 12.00 uur. We aten een lekkere lunch bij Doppio waar de koffie ook echt zo Italiaans is als de naam van de zaak doet vermoeden. Heerlijk. Hier besloten we om nog zo’n 8 kilometer verder te lopen naar Haren zoals we van te voren bedacht hadden.
Het begon wel iets meer te regenen maar gelukkig hield het ook weer snel op en voordat we de stad uit waren was het weer droog.
Een prachtige route langs het water met uitzicht op het Hoorndiep en het Paterswoldsemeer. Allerlei woonboten langs de kant en veel wandelaars en fietsers op ons pad. Ook kwamen we langs een soort ‘kraamwei’ waar elke koe een nog heel klein en jong kalf had. Toen wij langsliepen werd er een kalf geboren. Enkele minuten na de geboorte ging het kalf al op onderzoek uit en moest de moeder moeite doen om het kalf nog schoon te likken. Mooi om te zien.
Eenmaal in Haren moesten we zo’n twee kilometer door het stadje lopen om bij het station te komen. De laatste loodjes. Wij liepen door de Kromme Elleboogstraat, daar waar de vader van Ilonne en Erik, Gerhard Boerema vroeger woonde.
Wij hoefden slechts enkele ogenblikken te wachten voordat de trein naar Zwolle eraan kwam en om 15.37 zaten wij in de trein weer op weg naar huis.
Op naar het volgende ‘avontuur’ ….
