Zo rondom 10.30 uur vertrokken. De rugzak voelde alsof hij de hele nacht niet af was geweest. Het humeur was er echter niet slechter door en wij vertrokken vol goede moed aan de tweede etappe van de route. Lisa voorop, Ilonne en ik er achteraan.
Het zonnetje scheen maar rondom ons zwrte wolken en dreigende luchten. ‘Echt Groningen’ zei Ilonne en ze wees nog eens op het naderende onheil. De eerste barriere van die dag was een pad door een weiland. Wij waren benieuwd of wij Lisa over het hek heen moesten tillen of dat er ook een andere manier was om op het weiland te komen.
Het hek kon gelukkig open en dus konden we alle drie gemakkelijk op het weiland komen. Maar ondertussen bleek dat hek niet de grootste uitdaging. Na de eerste stappen in het weiland kwamen alle koeien nieuwsgierig op ons af. Zij waren hoogstwaarschijnlijk vooral nieuwsgierig naar Lisa. De koeien waren erg opdringerig en wurmden zich tussen Ilonne en Lisa en mij in. Zij kwamen erg dichtbij en Ilonne moest moeite doen om Lisa rustig te houden. Een eindje verder kwamen alle paarden die in dat weiland stonden op ons af op dezelfde opdringerige manier. Ilonne liep aardig stoicijns edoch in rap tempo door en ik begon te rennen. Ik wilde niets liever dan dat weiland verlaten. Buiten adem en angstig lacherig sloten wij het hek en de koeien en de paarden achter ons. Wij hebben nog enkele minuten staan kijken naar wat ons zo onverwacht overkomen was.
De route daarna ging lang over een drukke weg waar het wandelen in de berm niet echt inspireert echter even later konden wij, in het plaatsje Garnwerd aan het Reitdiep, nog steeds in het zonnetje, een heerlijk kopje koffie met huisgemaakte chocoladetaart eten op het terras. Het cafe Hammingh ligt heel mooi aan het water en is vooral binnen mooi sober en daardoor ook weer hip ingericht. De wandeling daarna door het oude dorp, gebouwd op een wierde, was erg de moeite waard. Wat een mooi gerestaureerd oud centrum!
Helaas was er ergens een sluis afgesloten en moesten we een omleidingsweg nemen. Deze liep niet zo mooi langs het Reitdiep zoals de officiele wandelroute maar was landelijk en lekker rustig. We arriveerden bij het mooie kerkje van Oostum, nu een evenementenlocatie waar Ilonne wilde schuilen voor het naderende onweer. We hoorden het rommelen en Ilonne vond het niet verstandig om met onweer door een weiland te lopen.We wachtten in ‘Gods huis’ en toen het onweer wegtrok vervolgden wij onze weg. We waren echter al heel dicht bij onze volgende Bed and Breakfast in Wierumerschouw, de Wierumerstee. Al wandelend zag Ilonne de grijze luiken van deze B&B in de verte liggen.
Een prachtig appartement met 6 riante slaapplaatsen als bedstedes gebouwd. Mooi ingericht en zeer volledig met keuken en badkamer. Het ontbij stond al in de koelkast en de bedden waren fris gedekt. De koeien lopen op de djk zowat door de voortuin en het uitaicht is 100% landelijk. Wij genoten hier van de rust, van een lekkere pasta carbonars, zelfgemaakt met meegebrachte etenswaren en van lange goede gesprekken.
We hadden gepland om de volgende dag om 10.00 uur te vertrekken omdat we eigenlijk Haren wilden bereiken, en dat is 16 km lopen. Na een redelijk vroeg ontbijt met heerlijk versgeperst sap en verse eieren van eigen kippen met spek gingen wij om 10.00 uur op weg richting de stad Groningen.
